Épinal is bekend om de zogenaamde "Images d'Épinal", gekleurde prenten die geproduceerd werden in een in 1796 door Jean-Charles Pellerin in deze stad opgerichte drukkerij. Hierop werden vaak vrome of heroïek-nationalistische taferelen afgebeeld. Ze waren in de 19e eeuw bij de minder welvarende Fransen zeer geliefd als muurversiering.

​

De afbeeldingen werden gebruikt voor bescherming van huis en haard en werden in grote aantallen gedrukt en verkocht. Ook werden er prenten vervaardigd die samen een strip- of beeldverhaal vormen. Het beeldverhaal werd op een groot vel of op meerdere vellen gedrukt en ingebonden als een groot boek.

​

De getekende en gedrukte prenten werden in die tijd huis-aan-huis door marskramers verkocht. De prentdrukkunst beleefde een geweldige groei en kreeg veel extra aandacht van het publiek en verzamelaars. In 1898 trok het bedrijf van Pellerin naar een nieuwe grote locatie langs de Moezel.



De oorspronkelijk perenhouten drukplaten in de persen werden in de loop van 1820 door metalen drukplaten vervangen. De prenten werden gedrukt in zwart-wit en werden direct na de drukgang door de medewerkers ingekleurd. Het inkleuren was een nauwkeurige en langdurige aangelegenheid. Na het aanbrengen van een kleur moesten de vellen met de prenten drogen voor het aanbrengen van weer een nieuwe kleur.



De oude panden van toen zijn inmiddels historische monumenten geworden en maken thans deel uit van het complex “Imagerie d’Epinal”. Het bedrijf produceert onder deze naam nog steeds de oorspronkelijke prenten en laat door nieuwe illustratoren het werk van 18e eeuwse tekenaars als Rabier, Job en Galco voortzetten. De combinatie van authentieke en moderne prentdrukkunst is te zien in de “Imagerie d’Epinal” en in het nabijgelegen “Le Musée de l’Image” in Epinal in de Franse Vogezen. Zo blijft een historische traditie actief in leven.